به نقل از «خرداد»

هشدارهای بازدارنده پوتین به جنگ طلبان آمریکایی/ آیا از توان نظامی روسیه خبر دارید؟

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۳۵۹۳۷

خرداد: به نقل از خبرگزاری «تاس»، "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه اعلام کرد که پیشنهاد وی به آمریکا درباره محاسبه سرعن و برد سلاح های جدید روسی، یک تهدید نبوده، بلکه پیشنهادی برای محاسبه عواقب اقدامات آنهاست.


پوتین شب گذشته در نشستی با نمایندگان رسانه‌های گروهی و مطبوعات روسیه گفت: «سخنان من درباره تسلیحات جدید نظامی روسی یک تهدید نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ولی اگر آنها چنین تهدیدی را برای ما بوجود آورند، باید بدانند که این اقدام آنها عواقبی خواهد داشت و بعد نگویند و ما را به اقدامات بیش از اندازه تهاجمی یا دیگر مسائل متهم کنند.»
وی یادآور شد: «آمریکا تصمیم خود درباره خارج شدن از پیمان نابودی موشک های برد کوتاه و متوسط را اعلام کرده و طرف روسی هم پیامدهای آن را درک می کند. ما به آنها می‌گوییم: رفقا، شما حساب کرده‌اید؟ قادر به محاسبه هستید؟ بنابراین قبل از آنکه چنین تصمیمی بگیرید، محاسبه کنید که پاسخ ما در مقابل تهدیدات مضاعف چه خواهد بود.»
رئیس جمهوری روسیه با اشاره به اینکه طرف روسی بصورت غیرعلنی از قبل در این باره صادقانه با شرکای آمریکایی صحبت کرده است، افزود: «در آنجا افراد بالغی هستند که می توانند محاسبه کنند. بنابراین باید قبل از هر تصمیم گیری باید بطور دقیق عواقب آن را در نظر بگیرند. اکنون باید منتظر بمانیم، ببینیم چه می‌شود.»
در دکترین روسیه استفاده از حمله پیشگیرانه هسته‌ای در نظر گرفته نشده استولادیمیر پوتین تاکید کرد: «ما دارای راهکار و دکترین خاصی درباره سلاح‌های هسته‌ای هستیم و در این سند استفاده از حمله پیشگیرانه در نظر گرفته نشده است. آنچه ما می گوییم، صحبت درباره مقادیر قابل مقایسه مربوط به تهدیدات احتمالی با توجه به زمان است.»
به گفته وی، «شاید اگر ما زمان بیشتری داشته باشیم، دیگر نیازی به حمله پیشگیرانه نباشد. در این رابطه و دقیقاً به همین دلیل من توجه شرکای آمریکایی را به محاسبه توان نظامی روسیه جلب کردم.»
رئیس جمهوری روسیه یادآور شد، سرعت و برد تسلیحات جدید روسی به گونه‌ای است که این اجازه را می‌دهد که آنها در آبهای بین المللی هم مستقر باشند و لازم نیست که این تسلیحات در نزدیکی سواحل هیچ کشوری مستقر شوند. وی افزود: «هیچکس چنین اقدامی را منع نکرده است. در آبهای بین المللی کشتی‌ها و زیردریایی‌های نظامی همیشه در حال حرکت هستند. بدین ترتیب در مقام مقایسه، به نفع آنها نخواهد بود قابلیت‌های تسلیحات نظامی جدید روسیه را به درستی محاسبه نکنند.»
هشدار پوتین درباره تکرار بحران کارائیب و رویارویی شدید روسیه و آمریکارئیس جمهوری روسیه ابراز عقیده کرد که امروزه شرایط لازم برای تکرار بحران کارائیب وجود نداشته و خوشبختانه تعامل عادی بین نظامیان روسی و آمریکایی برقرار است. وی گفت: «در مجموع نظامیان دو کشور تماس‌های نه چندان بدی و در سطح کاری با یکدیگر داشته و مسائلی وجود دارد که نیازمند مشارکت آنهاست که نمونه بارز آن سوریه است. البته هر چه می‌گذرد، آنها (آمریکایی‌ها) مشکلات بیشتری بوجود می آورند، ولی مکانیزم موجود کارآیی دارد. و من امیدوارم که از این مکانیزم استفاده شود تا مانع از بروز هر نوع بحران جدیدی از نوع بحران کارائیب در جهان شود که هیچکس به آن نیازی ندارد. هیچ دلیلی وجود ندارد که وضعیت بین المللی از آنچه هست، وخیم‌تر شود.»
پوتین گفت: «آیا در حال حاضر رویارویی شدیدی بین دو سیستم جهانی، مانند دوران جنگ سرد وجود دارد؟ مسلماً چنین نیست. ولی ادعاهای متقابل و برخوردهای متفاوت در حل و فصل مشکلات وجود دارد. ولی ادعاهای متقابل دلیل نمی شود تا کار به رویارویی در سطح بحران کارائیب در دهه ۶۰ قرن گذشته بیانجامد. روسیه چنین وضعیتی را نمی خواهد. ولی اگر کسی در آمریکا از چنین مسئله‌ای استقبال می‌کند، همانطور که امروز گفتم، لازم است تا به خوبی توان نظامی روسیه را محاسبه کند.»
پوتین احتمال حذف روسیه از شبکه جهانی اینترنت را هم بعید ندانسترئیس جمهوری روسیه همچنین در بخش دیگری از اظهاراتش در جمع نمایندگان رسانه‌ها و مطبوعات این کشور یادآور شد که خطر حذف روسیه از شبکه های جهانی اینترنت، به لحاظ تئوری، کاملاً وجود دارد و باید خود را برای چنین روند اوضاعی آماده کرد.
وی افزود: «به عقیده من، آنها (غربی‌ها) قبل از آنکه دست به چنین اقدامی بزنند، باید صدها بار به عواقب آن فکر کنند. ولی از لحاظ تئوری، چنین مسئله‌ای بعید نیست و همه چیز امکان دارد و به همین دلیل باید خود را برای مقابله با چنین وضعیت احتمالی آماده کرد. لازم است تا سرمایه گذاری لازم در زمینه‌های ضروری صورت بگیرد و امکانات کشور توسعه پیدا کند.»
منبع: تسنیم
برچسب ها: پوتین ، روسیه ، ولادیمیر پوتین

منبع: خرداد

کلیدواژه: پوتین روسیه ولادیمیر پوتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۳۵۹۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟

در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.

به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌ها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟

شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.

پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که می‌خواهد روس‌ها  و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل می‌دهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روس‌های معمولی می‌خواهند، فاصله‌ای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین می‌شود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازی‌ها) به تصویر می‌کشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت می‌شود.

البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روس‌ها می‌گویند و انجام می‌دهند زیر نظر دارد. برخی از برجسته‌ترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیت‌های چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او  که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.

روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسل‌های کنونی رسیده است.

لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روس‌ها مایلند آنچه را که فکر می‌کنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی‌ ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخ‌هایی که طرفداران دولت را منحرف می‌کند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت می‌کنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»

نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.

برگزارکنندگان نظرسنجی‌ در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی می‌نامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه می‌دانید از شما انتظار می‌رود، اما در حکومت‌های استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روس‌ها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمی‌شناسند و  از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند  و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان می‌کند.

اینکه غرب و اوکراین چگونه پیام‌های خود را به جمعیت روسیه می‌فرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روس‌ها و طرز فکر آنها را می شناسند.

پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایت‌های تبلیغاتی خود که به طرز شگفت‌انگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.

این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجسته‌ترین سازمان‌های نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و  اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود،  بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.

دو سال پیش، وب‌سایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا می‌کرد  کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامه‌نگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روش‌هایی که پاسخ‌های «مناسب» را به پاسخ‌دهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.

همچنین گفته می‌شود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کرده‌اند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وب‌سایت شرکت خود  خودداری کنند؛ از جمله پایین‌ترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.

بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، داده‌های لوادا و سایر نظرسنجی‌های مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.

ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال می‌کند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجی‌ها باید تفاوت‌های مهم بین کسانی که «بی‌قید و شرط» از جنگ حمایت می‌کنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد می‌داند) و آن‌هایی که «بیشتر از آن حمایت می‌کنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.

او خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌ها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده‌، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.

میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی  روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود  در حال کاهش شدید است، که نشانه‌ای از کاهش اعتماد به رسانه‌های رسمی است. او توجه را به تفاوت‌های جمعیتی فاحش در میان پاسخ‌دهندگان جلب می‌کند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوان‌تر در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد.

اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.

کارشناسان در حال آزمایش راه‌های جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمع‌آوری داده‌های اینترنت است.  دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسش‌های جستجوی روس‌ها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.

این داده‌ها، در میان چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که روس‌ها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا می‌شود احساس امنیت می‌کنند: پرسش‌ها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسش‌های مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.

برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شده‌اند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.

در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما می‌گوید که روس‌ها در دیدگاه‌های خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.